بهینه سازی باززایی گیاه آلسترومریا (alstroemeria sp) در شرایط کشت این ویترو

آلسترومریا به علت داشتن گل های زیبا و بادوام یکی از مهمترین گل های شاخه بریده زینتی در بازار های جهانی است. این گیاه با تقسیم ریزوم تکثیر می شود اما آلودگی ویروسی گیاهچه های تکثیر شده، سرعت کم تکثیر و محدودیت فصلی آن استفاده از روش معمول را در تکثیر تجاری این گیاه محدود کرده است. برای فایق آمدن بر این مشکلات، کشت این ویتروی آن اهمیت فراوانی یافته است. در این پژوهش ابتدا تاثیر ترکیبات ضد عفونی کننده مختلفی چون هیپوکلریت سدیم، کلرید جیوه، نانو ذرات نقره، آنتی بیوتیک های استرپتومایسین، پنی سیلین، سفوتاکسیم و قارچ کش کاربندازیم بر کنترل آلودگی ریزنمونه های حاصل از ریزوم ارقام کارالیس و بردئوکس مورد بررسی قرار گرفت. سپس در بررسی دیگری اثر سه نوع سیتوکنین ba، tdz و2ip با مقادیر 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر در ترکیب با 2/0 میلی گرم در لیتر naa بر باززایی ریزنمونه ریزوم رقم کارالیس بررسی شد. نتایج تیمار ضد عفونی نشان داد که تیمار ریزنمونه ها با استفاده از قارچ کش کاربندازیم به میزان 4/0 درصد و ضد عفونی با استفاده از الکل 70 درصد به مدت یک دقیقه وهیپوکلریت سدیم 3 درصد به مدت 20 دقیقه برای رقم کارالیس و ترکیب ضد عفونی با الکل 70 درصد به مدت یک دقیقه و هیپوکلریت سدیم 3 درصد به مدت20 دقیقه و سپس انتقال به محیط کشت حاوی 200 میلی گرم در لیتر پنی سیلین و استرپتومایسین برای رقم بردئوکس منجر به بیشترین ریزنمونه استریل گردید. نتایج کاربرد تنظیم کننده های رشد نشان داد که ba اثر بهتری بر باززایی ریزنمونه ریزوم دارد و محیط کشت حاوی یک میلی گرم در لیتر ba و 2/0 میلی گرم در لیتر naa با باززایی 16/4 شاخه و 6/4 ریشه در هر ریزنمونه بهترین محیط کشت بود. شاخه های تولید شده در همان محیط کشت شاخه زایی، پس از مدتی ریشه تولید کردند که این ریشه ها برای انتقال به شرایط گلخانه مناسب بودند. نتایج سازگاری نشان داد که 70 درصد از گیاهانی که به گلخانه منتقل شدند زنده مانده و رشد کردند.